Anderhalf uur stond ik al in de rij van de 'centrale' kassa van het Rotterdams filmfestival voordat een vrouw met een hardnekkige kruin op haar achterhoofd, verderop in de rij, een klacht indiende bij een passerende medewerkster. Ik had ook graag een steentje willen bijdragen in de trant van;'Dit kán toch werkelijk niet!' (ik draai er liever niet omheen als ik ontevreden ben), maar ik was mijn stem kwijt. Niet zoals eergister met mijn portemonnee, maar kwijt alsin 'verkoudheid'. Om een één of andere duistere reden ben ik altijd ziek tijdens het festival. Is het niet kramp in de kuit, dan is het wel tbc (echt!) of dus nu verkoudheid. Best een drama als je verbaal niet meer kan uiten. Zo stond ik op het hengsel van het meisje voor mij waardoor die bijna voorover kukelde tegen de mevrouw met de kruin, toen we éindelijk gezamenlijk een stapje vooruit mochten doen. Ik zei dus echt heus;'sorry',maar daar kwam dus geen geluid bij en dus nu heb ik iemand zwaar teleurgesteld.
Overigens zette de klacht van de kruinen vrouw geen echte zoden aan de dijk. Ze kreeg als antwoord;'ik neem het mee voor de ideeënbus'. Volgendjaar moet ik dus maar een uurtje eerder van huis weg...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten