Een muzikant wordt de vraag gesteld hoe hij nieuwe nummers schrijft;
'Tja...ogen dicht en dan kijken welke gevoelens er boven komen'.
Open brief
Beste moeder natuur,
Natuurlijk ben ik enorm dankbaar voor het lichaam wat u mij geschonken heeft. Maar toch wil ik u op een paar kleine slordigheidjes wijzen. Ik weet dat ik daar wellicht nu wat laat mee kom, zo na 30 jaar, maar neem het dan even mee voor de volgende generatie. Ik bedoel, de mens schijnt te moeten leren van zijn fouten van u, met evolutie en alles, dus dan zou u ook best wat kritischer naar u werk kunnen kijken.
Daarom het volgende bescheiden lijstje. (Ik had een veel langere lijst, maar ik snap best dat u het druk heeft, dus ik heb niet teveel op de details ingezoomd).
- Het fenomeen 'slapende ledenmaten' (wtf!)
- Waarom wil mijn linker oog liever de tegenovergestelde kant op kijken bij vermoeidheid?
- Waarom vind ik mijn eigen onderdelen die loslaten vrijwel direct walgelijk? (Hieronder vallen haren, nagels, huidschilfers etc.)
- Als ik slapen wil, stemt mijn hele lijf daarmee keurig in, maar mijn hersenen hebben doodleuk zoiets van;'Joh, wij hebben nog zoveel om te overpeinzen wij gaan nog even door...Maar let niet op ons hoor!' Dit staat gelijk aan: slapeloosheid.
- Honger had toch ook zonder geluid gekund? Ik voél het toch al? (Ik schaam me elke keer dood in gezelschap).
- Schijnbaar moet er nog minstens 3x extra op een wondje in je wang moeten worden gebeten.
- Die menstruatie. Even als vrouwen onder elkaar; dat toch ook makkelijk een jaarlijks iets kunnen worden? Maken we er meteen leuk feest van ofzo weet ik 't...Maar el-ke (fokking) maand??? Kom op!
- Dat structureel ongelijk verdelen van dat vet...moet ik dat zien als een foute grap?
- Oja, en nou ik toch aan het klagen ben; waarom had dat ene been niet iets langer gekund? Kost me klauwen met geld...elke keer die broeken aan laten passen.
Kijk maar even wat u er mee kunt...
Met vriendelijke groet,
Femmez
Natuurlijk ben ik enorm dankbaar voor het lichaam wat u mij geschonken heeft. Maar toch wil ik u op een paar kleine slordigheidjes wijzen. Ik weet dat ik daar wellicht nu wat laat mee kom, zo na 30 jaar, maar neem het dan even mee voor de volgende generatie. Ik bedoel, de mens schijnt te moeten leren van zijn fouten van u, met evolutie en alles, dus dan zou u ook best wat kritischer naar u werk kunnen kijken.
Daarom het volgende bescheiden lijstje. (Ik had een veel langere lijst, maar ik snap best dat u het druk heeft, dus ik heb niet teveel op de details ingezoomd).
- Het fenomeen 'slapende ledenmaten' (wtf!)
- Waarom wil mijn linker oog liever de tegenovergestelde kant op kijken bij vermoeidheid?
- Waarom vind ik mijn eigen onderdelen die loslaten vrijwel direct walgelijk? (Hieronder vallen haren, nagels, huidschilfers etc.)
- Als ik slapen wil, stemt mijn hele lijf daarmee keurig in, maar mijn hersenen hebben doodleuk zoiets van;'Joh, wij hebben nog zoveel om te overpeinzen wij gaan nog even door...Maar let niet op ons hoor!' Dit staat gelijk aan: slapeloosheid.
- Honger had toch ook zonder geluid gekund? Ik voél het toch al? (Ik schaam me elke keer dood in gezelschap).
- Schijnbaar moet er nog minstens 3x extra op een wondje in je wang moeten worden gebeten.
- Die menstruatie. Even als vrouwen onder elkaar; dat toch ook makkelijk een jaarlijks iets kunnen worden? Maken we er meteen leuk feest van ofzo weet ik 't...Maar el-ke (fokking) maand??? Kom op!
- Dat structureel ongelijk verdelen van dat vet...moet ik dat zien als een foute grap?
- Oja, en nou ik toch aan het klagen ben; waarom had dat ene been niet iets langer gekund? Kost me klauwen met geld...elke keer die broeken aan laten passen.
Kijk maar even wat u er mee kunt...
Met vriendelijke groet,
Femmez
(Vrouw) onvriendelijk edoch grappig
In een Australische tv serie hadden 2 mensen na veel gedoe eindelijk een date. De man staat haar op te wachten bij de deur en terwijl een pracht van een vrouw naar buiten flaneert reageert hij met de woorden;'You brushed up alright!'
De ondertitellaar (ik vermoed een man) vertaalt hier de zin letterlijk.
Je zou dat in het dagelijks leven gebruiken. Ik denk toch niet dat een dame het erg zou appreciëren als je als openingszin zou gebruiken;'Zo zo...Jij hebt goed geboend!'
De ondertitellaar (ik vermoed een man) vertaalt hier de zin letterlijk.
Je zou dat in het dagelijks leven gebruiken. Ik denk toch niet dat een dame het erg zou appreciëren als je als openingszin zou gebruiken;'Zo zo...Jij hebt goed geboend!'
Oude van dagen
Op een terrasje zitten 2 oudere mensen. Een stel. Dat merk je op aan het feit dat ze elkaar niks te melden hebben. Ook niet als de man even op staat om binnen een servetje te pakken waarmee hij niet alleen zijn mond, maar zijn hele gezicht mee af te neemt. Zijn vrouw drukt ondertussen krummels op met haar wijsvinger en stopt ze in haar mond. Een gewoonte waarschijnlijk nog over van de oorlog. Haar tas zit op haar buik gedrukt. Je weet het maar nooit in die drukke stad. Ze staart naar de bakker aan de overkant; zal ze nog een paar lekkere gebakjes kopen? Maar er komt toch niemand op visite en ze zijn daar ook zo vreselijk duur.
Plots staat ze op en loopt weg. Haar man volgt haar gedwee. Hij hoopt dat er straks, als ze thuis zijn, lekkere mokka taartjes op hem wachten bij de koffie.
Plots staat ze op en loopt weg. Haar man volgt haar gedwee. Hij hoopt dat er straks, als ze thuis zijn, lekkere mokka taartjes op hem wachten bij de koffie.
Abonneren op:
Posts (Atom)