Op een terrasje zitten 2 oudere mensen. Een stel. Dat merk je op aan het feit dat ze elkaar niks te melden hebben. Ook niet als de man even op staat om binnen een servetje te pakken waarmee hij niet alleen zijn mond, maar zijn hele gezicht mee af te neemt. Zijn vrouw drukt ondertussen krummels op met haar wijsvinger en stopt ze in haar mond. Een gewoonte waarschijnlijk nog over van de oorlog. Haar tas zit op haar buik gedrukt. Je weet het maar nooit in die drukke stad. Ze staart naar de bakker aan de overkant; zal ze nog een paar lekkere gebakjes kopen? Maar er komt toch niemand op visite en ze zijn daar ook zo vreselijk duur.
Plots staat ze op en loopt weg. Haar man volgt haar gedwee. Hij hoopt dat er straks, als ze thuis zijn, lekkere mokka taartjes op hem wachten bij de koffie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten