Photobombing

Aangezien ik niet graag op foto's sta hou ik een archiefje bij waarop ik steeds net niet goed in beeld ben (mensen in mijn vrindenlijst; check m'n hyves pagina...of deze ene hieronder);


Nog best een gedoe want je hoeft maar even een zwak moment te hebben en 'hup', daar sta je weer met je ogen dicht/raar haar/arm-lijkt-wel-uit-de-kom/loensend/dan wel neigend naar debiel op de kiek.
Andere mensen gaan dit probleem alles behalve uit weg. Die zoeken het juist op. Dit kan ik alleen maar toejuichen;

http://www.uniquescoop.com/2010/01/guide-to-photobombing.html

"Fijne dag nog verder mevrouw!"

Vanmorgen stonden er vanaf half acht 2 mannen in mijn keuken de oude cv ketel van de muur de slopen. Deze moest plaats maken voor een kleiner nieuwer en beter exemplaar. Met dikke wallen onder mijn ogen keek ik gelaten vanaf mijn bank toe hoe stukken muur en ander ondefinieerbare troep verspreid werden door de rest van mijn huis, hoe er afgrijselijke bruine tegels tevoorschijn kwamen die het nieuwe cv-tje niet meer kan bedekken, hoe mijn keukenvloer blank kwam te staan en hoe maten 46 daar gewoon in bleven soppen, hoe er 2 peuken bleven liggen op mijn balkon, hoe er zwarte vinger-, maar ook complete handafdrukken werden achtergelaten op de naast gelegen witte muur, hoe ik consequent werd aangesproken met 'mevrouw', hoe een man met een overall van 15 jaar zweet- en werkvuil op mijn bed ging liggen alsmede bij de ontluchter van de radiator te komen en hoe er een streep stront werd achtergelaten in mijn wc pot.

Maar, moet gezegd, het huis is nu wel lekker warm.
Alsof ik bij mijn oma op bezoek ben.
En de blaren staan op mijn rug na één douche beurt.
Top.
In één woord.

"Bel ons als zodra u een sterretje ziet"

"Sterretjes kunnen bij temperatuursverschillen doorscheuren. Dus maak online een afspraak en we injecteren onze (huppeldepup) hars".

Ooooké.
Een copywriter met een goed gevoel voor analogie me dunkt.

IJskonijn

Vanmorgen, toen ik uit mijn auto stapte, zag ik allemaal verschillende afdrukken in de sneeuw. (Nou is het net of ik niet lijk uitgepraat over sneeuw met al die sneeuw stukjes, maar mensen laten we wel wezen; dat is wat de klok slaat tegenwoordig, dus koning winter laat mij geen andere keus). Zo zag ik de klassieke schoen afdruk; zo eentje met een duidelijke aparte hak. En kleine mini mens schoen afdrukjes. En zelf liet ik allemaal retro Adidas logotjes achter. Maar er waren ook dieren afdrukjes. Van een vogel. En van een hond. En ook van een konijntje. Die was uitgegleden. Want je zag allemaal poot afdrukjes achter mekander met in ene een uithaal met daarna een donzig uitziende konijnen kont afdruk in den sneeuw.
Dus nou loopt er in Rotterdam een konijn met blaasontsteking rond.
Zielderig niet.

Broodje gezond

Voor mij stond een man zweterig keuzes te maken tussen de vele vragen die de dame achter de balie op hem afvuurde; "Wilt u een heel of een half broodje? Moet tie in de oven? Kaas erbij?" Bij elke vraag keek hij paniekerig om zich heen en één keer leek hij mij te willen aanklampen; "Wel of GEEN paprika?"
Bijna was hij klaar. Hij hoefde alleen nog maar cola te tappen. Op dat zelfde moment was ik aan de beurt. Maar ik hoefde weinig te zeggen. Ik kom daar zo vaak (eerst vanwege het aangename personeel en tegenwoordig kan ik de broodjes ook nog wel waarderen) dat ik alleen maar instemmend hoefde te knikken. Terwijl ik betaalde hoorde ik een 'ojee' gevolgd door een diepe zucht naast mij. Al het prik wilde in één keer uit het bekertje en met een gebogen hoofd keek hij mij verlegen aan. Alsof hij verwachtte dat ik hem een enorm pak slaag zou geven. Dus ik knikte maar vriendelijk, zocht een tafeltje en keek bij welk persoon de meneer zou aanschuiven. Ik verwachtte een kenau van een vrouw die hem met gekruiste armen zou zitten opwachten. Maar het was een vriendelijk ogende dame. In een rolstoel. Met een warme muts op.
Na een paar happen hoorde ik haar tevreden zeggen; "Lekker..." De man liet zijn schouders zakken en keek trots de winkel rond.
En ik schaamde mij een beetje.

*

Je zal er maar zo prachtig uitzien en op het schurfterige kale achterhoofd van een bejaarde vallen...*



*Echt gezien!