Typte ik hieronder dus dat ik mijn digitale box naar de gallemiezen had geholpen; diezelfde dag kreeg ik van mijn provider een nieuw boxje (in verhouding tot het vorige onding is dit eentje van het kaliber 'Ajaboeboe').
Met een temperatuur van zeker rond de 36 graden in huis, probeerde ik het geval aan te sluiten (ik moest en zou die avond mes scherpe voetballertjes op mijn scherm zien). Op mijn voorhoofd 3 cm zweet en met loensende ogen, frotte ik de batterijen in de afstandsbediening en drukte ik op 'on'. Ik dacht eerst dat het door de hitte kwam, maar het beeld ging in dunne streepjes diagonaal over mijn scherm. "HET ZAL TOCH NIET HE!"; en boos ramde ik het klantennummer in op mijn telefoonnummer. Alsof ze het er om doen daar bij de klantenservice krijg je dan het volgende horen; "Om u zo goed mogelijk van dienst te zijn, vragen wij u, om na de piep, duidelijk uw straatnaam zonder nummer in te spreken". Zit je in een leeg huis knetter hard en zwaar articulerend een aantal keer je eigen straatnaam op te noemen. Dat de buren geen 112 belden verbaasde me hooglijk.
Zodra ik eindelijk iemand aan de lijn kreeg begon ik meteen met mijn relaas:"JA! Ik heb de stekker erin gedaan en JAA ik weet wat een coaxkabel is en JA de batterijen zitten in de afstandsbediening maar dat FOKKING ding doet nog steeds niet wat tie doen moet!". Uit frustratie duwde ik het boxje naar achteren en het beeld werd plots prachtig scherp (waarschijnlijk duwde ik in mijn woede de scart kabel er wat beter in).
De klantenservice meneer aan de andere kant lepelde ondanks mijn uitspatting gewoon zijn lijstje op zoals hij dat geleerd had tijdens zijn klantenservice cursus, terwijl ik verschrikt woorden zocht om mijn blunder recht te zetten.
"Ach...u bent van de televisie? Och, dan ben ik waarschijnlijk verkeerd door verbonden...ik moet ehh..afdeling internet hebben...Goedemiddag!" *piep*
Ja zeg...zat al genoeg voor lul zo zwetend enkel in mijn onderbroek tussen de kabels, plastic en lege dozen voor de tv dacht ik zo.
Wat leuk om te horen
Aangezien mijn digitale tv box het wel welletjes vond nadat ik de stekker er voor de 37ste keer in- en uit getrokken had (het beeld bleef steeds hangen..altijd op spannende momenten als 'oeh yeah ze gaan eindelijk zoenen!' *plop*...beeld vast...en nooit tijdens een suffe Robijntje lente bloesem reclame), was ik genoodzaakt televisie te kijken via de kabel.
Wat een armoe.
Naast dat ik nu steeds de old school gids erbij moet pakken om te kijken naar welk program ik nou eigenlijk zit te staren (kost energie, want ik moet uit liggende positie) heb ik ook bagger beeld (althans, ik zie het verschil alleen goed bij MTV, maar ik betaal me blauw aan die digitale shit dus 'klootjes volk tv' staat gelijk aan BAGGER!).
Een derde irritatie punt werd pijnlijk duidelijk tijdens de voetbal wedstrijd Spanje-Honduras. (Voetbal interesseert me normaliter werkelijk geen moer, maar zodra je wat langer blijft hangen heeft het hetzelfde effect als Bob Ross of de programma's die, meestal rond het middag uur, producten verkopen die je, na gebruik, altijd gemakkelijk onder je bed kan schuiven; gebiologeerd blijf je kijken).
Mijn bovenbuurman had duidelijk nog niet zijn digitale tv naar de goden geholpen, want zijn sportcommentator kwam met wat vertraging na de mijne. (De knul mag trouwens wel eens met Willeke Alberti op stap, want zijn volume staat standaard bij elke daad die hij doet op standje 'is dat nou nodig?').
Dit echo effect leek nog het meest op de situatie op de achterbank van de auto van de familie Zwier op de route soleil 25 jaar geleden;
"Het was buitenspel! Dat ziet toch ie-de-reeheen!!"
*1 seconde later met iets verdraaide stem*: "Het was buitenspel! Dat ziet toch ie-de-reeheen!!"
Alleen was er nu geen moeder Zwier die haar hand achter haar stoel bracht, een stukje kinder been vel pakte en even omdraaide om de situatie tot verdere escalatie te stoppen.
Wat een armoe.
Naast dat ik nu steeds de old school gids erbij moet pakken om te kijken naar welk program ik nou eigenlijk zit te staren (kost energie, want ik moet uit liggende positie) heb ik ook bagger beeld (althans, ik zie het verschil alleen goed bij MTV, maar ik betaal me blauw aan die digitale shit dus 'klootjes volk tv' staat gelijk aan BAGGER!).
Een derde irritatie punt werd pijnlijk duidelijk tijdens de voetbal wedstrijd Spanje-Honduras. (Voetbal interesseert me normaliter werkelijk geen moer, maar zodra je wat langer blijft hangen heeft het hetzelfde effect als Bob Ross of de programma's die, meestal rond het middag uur, producten verkopen die je, na gebruik, altijd gemakkelijk onder je bed kan schuiven; gebiologeerd blijf je kijken).
Mijn bovenbuurman had duidelijk nog niet zijn digitale tv naar de goden geholpen, want zijn sportcommentator kwam met wat vertraging na de mijne. (De knul mag trouwens wel eens met Willeke Alberti op stap, want zijn volume staat standaard bij elke daad die hij doet op standje 'is dat nou nodig?').
Dit echo effect leek nog het meest op de situatie op de achterbank van de auto van de familie Zwier op de route soleil 25 jaar geleden;
"Het was buitenspel! Dat ziet toch ie-de-reeheen!!"
*1 seconde later met iets verdraaide stem*: "Het was buitenspel! Dat ziet toch ie-de-reeheen!!"
Alleen was er nu geen moeder Zwier die haar hand achter haar stoel bracht, een stukje kinder been vel pakte en even omdraaide om de situatie tot verdere escalatie te stoppen.
Op wolk 9 met hoogtevrees?
In mijn straat had iemand blommetjes overgegeven.
(Of desbetreffende had gewoon gekotst en er was bloesem ingewaaid...Maar ik vond mijn eerste ingeving een stuk romantischer).
(Of desbetreffende had gewoon gekotst en er was bloesem ingewaaid...Maar ik vond mijn eerste ingeving een stuk romantischer).
Vanessa, eat your heart out...
Gisteravond kreeg ik een shuttle tegen m'n lip.
In de sporthal wel te verstaan. Waar gewerkt wordt vallen spaanders mensen, dus het risico zat erin.
Alleen femmez krijgt een spaander recht in dr smoel...dat dan weer wel.
De schade viel op zich mee. Een seconde na de mep hoopte ik stiekem op liters bloed of minstens een tand door de lip; al was het maar voor de spectacu. Maar er was niks te zien. Een licht rooie lip. En dan nog alleen als je heel goed keek.
Maar 's nachts, toen ik na een plas even in de spiegel keek, zag ik dat de lip was gezwollen tot porno formaat. En tot mijn schrik moest ik bekennen dat het toch wel iets had.
Nu denk ik dat ik me voortaan voor elke afspraakje flink in mijn gezicht laat meppen door iemand met een goed richtingsgevoel. Succes gegarandeerd!
Dus meiden; naast de lipgloss, eyeliners en mascara, altijd even een shuttletje in je handtas voor je van huis gaat. Tis maar een kleinigheidje, maar echt onmisbaar voor elke stoot.
In de sporthal wel te verstaan. Waar gewerkt wordt vallen spaanders mensen, dus het risico zat erin.
Alleen femmez krijgt een spaander recht in dr smoel...dat dan weer wel.
De schade viel op zich mee. Een seconde na de mep hoopte ik stiekem op liters bloed of minstens een tand door de lip; al was het maar voor de spectacu. Maar er was niks te zien. Een licht rooie lip. En dan nog alleen als je heel goed keek.
Maar 's nachts, toen ik na een plas even in de spiegel keek, zag ik dat de lip was gezwollen tot porno formaat. En tot mijn schrik moest ik bekennen dat het toch wel iets had.
Nu denk ik dat ik me voortaan voor elke afspraakje flink in mijn gezicht laat meppen door iemand met een goed richtingsgevoel. Succes gegarandeerd!
Dus meiden; naast de lipgloss, eyeliners en mascara, altijd even een shuttletje in je handtas voor je van huis gaat. Tis maar een kleinigheidje, maar echt onmisbaar voor elke stoot.
Abonneren op:
Posts (Atom)